บทที่ 1 1

“อา ดูดแรงๆ อา เสียว...”

เสียงครางพร่าดังลอดออกมาจากในห้องนอนใหญ่ หญิงชราวัย 78 ปี ที่แข็งแรงกว่าวัยยืนกำมือแน่นหน้าห้องนอนของหลานชาย นางไปปฏิบัติธรรมกลับมาแล้วมารู้จากเด็กรับใช้ว่าหลานชายพาผู้หญิงไม่มีหัวนอนปลายเท้าเข้ามาทำเรื่องบัดสีในบ้านแทบทุกวัน

“หยกลูกไปเอากุญแจสำรองมาให้ย่าทีลูก” เสียงแหบแห้งตามวัยเอ่ยสั่งเด็กที่ตนรับมาเลี้ยงตั้งแต่แบเบาะ

“ค่ะคุณย่า” หงส์หยกรีบทำตามคำสั่งทันที แต่เสียงครางซ่านก็ยังดังลอดออกมาจากห้องนอนใหญ่อยู่ดี ดังลอดออกมาจากช่องอากาศของประตูห้อง

“อ่า ดีมาก ออย อ่า เสียว...โอว์ แรงๆ ดูดฉันแรงๆ คนเก่ง” เสียงบัดสียังคงดังลอดออกมาให้ได้ยินเป็นระยะ จนคนแก่เริ่มทนไม่ไหว นางไม่อยากเคาะห้องเดี๋ยวหลานชายตัวดีก็แก้ตัวได้ ต้องจับให้ได้คาหนังคาเขา รายนั้นถึงจะแถไม่ได้

“ไขเข้าไปลูก ย่าจะดูภาพบัดสีของโตกกับยัยผู้หญิงหยำฉ่าคนนั้น”

เมื่อหงส์หยกเดินกลับมาพร้อมกุญแจในมือนางก็สั่งให้ไขเข้าไปทันที หญิงสาวทำตามอย่างว่าง่าย และทันทีที่ประตูห้องเปิดกว้างออกก็เห็นภาพหลานชายของตัวเองยืนที่ปลายเตียง และกำลังโยกเย้าบั้นเอวกระแทกหาใบหน้าของหญิงสาวอีกคนที่นั่งอยู่ปลายเตียง

หงส์หยกยกมือปิดตาไม่กล้ามองเมื่อมองไปเห็นบั้นท้ายแข็งแรงของขันโตก หล่อนจึงได้แต่ยืนปิดตานิ่ง ส่วนคนเป็นย่าเมื่อเห็นหลานชายกำลังให้กามครอบงำก็ร้องเรียกให้ทั้งสองหยุด

“ไม่คิดจะสนใจกันเลยเหรอพ่อโตก”

“โอว์ คุณย่ามาเมื่อไหร่ครับ ทำไมไม่เคาะห้องโตก อ่า เสียว ดูดแรงๆ ใกล้เสร็จแล้ว อ่า” ขันโตกทำได้แค่หันมามองทางผู้เป็นย่าหาได้สนใจไม่ และก็ยังเร่งเร้าหญิงที่ตนจ้างมาให้เร่งแรงเสียวให้ตัวเองเสร็จสมหวังตามอารมณ์

“หยกลูกออกไปก่อน ย่ารู้ว่าหนูทนดูเรื่องบัดสีแบบนี้ไม่ได้” นางหันมาสั่งหญิงสาวให้ออกไป และหงส์หยกก็เดินออกไปเงียบๆ และเมื่อตอนนี้เหลือแค่นางกับหลานชายและผู้หญิงหยำฉ่าแล้วนางก็เดินเข้าไปหาทั้งสองที่กำลังเร่งเร้าสอดกระแทกกันอยู่

“หยุดได้แล้วพ่อโตก! อย่าทำให้ย่าโกรธไปมากกว่านี้” นางสั่งเสียงแข็ง

“ชูว์ ก็ได้ครับ อ่า”

เขาผลักหน้าสวยชื้นเหงื่อของหญิงที่ดูดเม้มแก่นกายร้อนของตัวเองออกห่าง แล้วก้มลงดึงรั้งกางเกงที่กองพื้นที่ข้อเท้าของตนเองขึ้นมาใส่ลวกๆ ก่อนจะหันมายิ้มแฉ่งเจ้าเล่ห์ให้ผู้เป็นย่า แล้วโอบกอดย่าเหมือนทุกครั้ง และพอจะก้มลงหอมแก้มท่านก็ผลักออกห่าง

“อย่ามาหอมย่า สกปรก! และปล่อยย่าได้แล้ว ส่วนหล่อนไสหัวออกจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้ ห้ามมาเหยียบที่นี่อีก”

“คุณย่าครับ โตกก็แค่อยากปลดปล่อยเท่านั้นเอง เดี๋ยวให้ไอ้หนุ่มกับไอ้เตียนเอาเงินไปให้นะคนสวย” ปล่อยมือที่โอบกอดย่าออกแล้วก็ส่งสายตาให้หญิงสาวคนสวยที่ยังใช้งานไม่สะใจกลับไปก่อน และตอนนี้เขาก็ต้องกัดฟันแน่นเพื่อข่มความตื่นตัวกลางร่างให้สงบลง และมันก็ได้ผลเมื่อได้สบจ้องดวงตาแข็งกร้าวของผู้เป็นย่าที่ส่งทอดมาทางตนเอง

“อาบน้ำแต่งตัวใหม่ให้เรียบร้อย แล้วไปคุยกับย่าข้างล่าง”

“ครับคุณย่า”

ขันโตกรับคำยิ้มๆ ก่อนจะเดินเป่าปากอารมณ์ดีเข้าไปในห้องน้ำ หาได้มีความกลัวหรืออะไรไม่ เพราะเขารู้ดีว่าย่าแค่จะบ่นเขาเหมือนทุกครั้ง เพราะนี้ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่ทำแบบนี้ ออกจะบ่อยด้วยซ้ำ แต่ใครจะคิดว่าครั้งนี้ย่าจะกลับบ้านมาก่อนกำหนดที่บอกเขาไว้ล่ะ ถ้ารู้แบบนี้ไม่พามาบ้านหรอกวันนี้ พาไปกินข้างนอกป่านนี้มันเตียงพังไปแล้ว แต่เอ๊ะ! เมื่อกี้นี้มีหลานรักของคุณย่าอีกคนอยู่ในห้องด้วย เขาลืมสนใจหล่อนไปได้ยังไง ช่างสิ ยัยเด็กนั่นไม่ได้มีอะไรให้น่าสนใจอยู่แล้ว

แสงหล้านั่งมองเด็กในอุปการะของตัวเองแล้วยิ้มอย่างภาคภูมิใจ แต่พอเห็นหลานชายแท้ๆ เลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเองเดินเป่าปากเข้ามาในห้องนั่งเล่นแล้วนางก็ต้องหุบยิ้มทันที เมื่อพ่อหลานชายของนางไม่ได้มียางอายให้ได้เห็น แต่กลับมีใบหน้าระรื่นภูมิใจไปอีก

“มีอะไรครับคุณย่า เนี่ยเพิ่งจะบ่ายโมงเองนะครับ”

เขาถามย่าเสียงเข้ม แล้วมองไปยังคนที่นั่งอยู่ที่พื้นพรมข้างๆ ผู้เป็นย่า ขันโตก ฟ้าประทาน หรือ โตก วัย 37 ปี เจ้าของฟาร์มฟ้าประทาน ฟาร์มศุกรของเขามีขนาดใหญ่และมีชื่อเสียงที่สุดในจังหวัดโคราช และทุกอย่างเขาได้รับมันมาจากคุณปู่ที่เพิ่งจากไปเมื่อสามปีก่อนด้วยโรคหัวใจ ส่วนเขาเหรอเป็นหลานชายของย่าแสงหล้าภรรยาของเจ้าของฟาร์มคนเก่า พ่อแม่ของเขาประสบอุบัติเหตุจากไปตั้งแต่ตอนอายุได้เจ็ดขวบ ฉะนั้นในชีวิตนี้เขาจึงมีแต่ผู้เป็นย่าคนเดียวเท่านั้นที่เหลืออยู่เป็นครอบครัวและเป็นโลกทั้งใบของเขา และท่านก็มอบทุกสิ่งทุกอย่างให้เขาได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด อยากได้หรือต้องการอะไรท่านก็หามาให้ตั้งแต่เด็ก เขาถูกเลี้ยงมาอย่างคนเอาแต่ใจและถูกตามใจมาแต่เด็ก จึงทำให้ขันโตกโตขึ้นมาเป็นคนมีความมั่นใจและไม่แคร์ใครหน้าไหนทั้งนั้น ถ้าเขาบอกว่าไม่คือไม่ และถ้าบอกว่าต้องการก็คือต้องได้